The End

Historia o Nieznajomym dobiegła końca.

Bonus: Pamiętnik Gustava cz. II - ostatnia

Tom,

     Pierwsze dni po Twoim odejściu, były naprawdę koszmarne. Nie mogłem znaleźć sobie miejsca, ciągle miałem i nadal mam poczucie winy... że przyczyniłem się do Twojej śmierci. Mogłem Ci pomóc, mogłem próbować dostać się do Twojego domu, mogłem... zrobić cokolwiek.

     Ciągle nie rozumiem dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego postanowiłeś odebrać sobie życie, przecież zawsze mówiłeś, że samobójstwo nie jest rozwiązaniem.

     Twój pogrzeb był... kameralny. Nawet bardzo. Byliśmy tylko my - ja i Georg, oraz kilkoro najważniejszych osób z naszej ekipy. Byłbyś zadowolony z takiego pożegnania z Tobą - o ile można być zadowolonym ze swojej śmierci. Media nie wiedziały o tej ceremonii - wprawdzie nawet nie wiedzą, że nie żyjesz. Przepraszam... nie powinienem tego mówić.

     Tokio Hotel rozpadło się z dniem odejścia Billa, jednak teraz... kiedy straciliśmy również Ciebie, pogodziliśmy się z myślą, że to już koniec. Ten najprawdziwszy. 

     Otrzymaliśmy Twoje listy, Tom. Listy, które wysyłałeś i podpisywałeś się jako Nieznajomy. Nie wiemy, kim jest ich nadawca - kimkolwiek jest pozostał anonimowy. Przeczytaliśmy je - ja i Georg - i... dlaczego nie powiedziałeś nam co czujesz, Tom? Dlaczego uznałeś, że nie chcieliśmy Ci pomóc? Tom, byliśmy jak bracia, a ty... zamknąłeś się, odseparowałeś.

     Spełniliśmy twoją prośbę - opublikowaliśmy je na naszej stronie, a fani... zrobili już swoje. Teraz nie ma już nikogo na świecie, kto nie wiedziałby o ich istnieniu. Są przestrogą, dla ludzi takich jak ty - dla tych, którzy chcą odejść.

     Mam nadzieję, że jest Ci tam lepiej, Tom. Że jesteś  szczęśliwy ze swoją rodziną. Proszę... poczekaj na mnie z Billem. Kiedy nadejdzie mój czas... dobrze będzie wiedzieć, że ktoś na mnie tam czeka.

Gustav